ჩემი აზრით, ძაღლი პირობითად შეიძლება წარმოვიდგინოთ ასეთი სახით:მისი თავი გაყოფილია ორ ნახევარსფეროდ, რომელთა აქტიურობა გამოიხატება: -სირბილის სურვილით, -ნადირობის სურვილით. თუკი სირბილის სურვილი ჭარბობს ნადირობის სურვილს, მაშინ ძაღლი დიდხანს დარბის დაოთხილი შორ მანძილზე, მაგრამ ის არ ნადირობს. და პირიქით, თუ ნადირობის სურვილი ჭარბობს სირბილის სურვილს, მაშინ ძაღლი მონადირის გარშემო მიწაში ჩარგული ცხვირით ტრიალებს და ამუშავებს ფრინველის ყოფნის ნებისმიერ შესაძლო ადგილს. იდეალურად ითვლება, ამ ორი ნახევარსფეროს ჰარმონიული წონასწორობა. ეს წონასწორობა ყოველთვის იდეალურად არ არის ბალანსირებული. ძაღლის მოძრაობა დაკავშირებული უნდა იყოს ფრინველის ძებნასთან. ბევრი ძაღლი დარბის, მაგრამ არასაკმარისად აქვთ გულისყური მიმართული ნადირობისკენ. როდესაც ძაღლს აიძულებენ ისეთ მინდორში ირბინოს, სადაც ფრინველი არ არის, მას ნადირობის ინსტიქტი არ განუვითარდება. თუ ძაღლს გამუდმებით არ აიძულებენ გამოავლინოს ნადირობის ინსტინქტი, მაშინ ასეთი ინსტინქტი თანდათან გაქრება და ძაღლი მხოლოდ სირბილზე დაიწყებს ფიქრს, ანუ დიდი სისწრაფით, ყნოსვის გამოუყენებლად, ყოველგვარი ნადირობის გარეშე ნთქავს სივრცეს. შეჯიბრებაზე ძაღლი ყოვლეთვის იდეალურთან მიახლოვებულ პირობებშია, ნადირობისას კი ყველაფერი სხვაგვარადაა. ნადირობის დროს მან უნდა გამოავლინოს საზრიანობა, რათა გადალახოს ის წინაღობები, რომელსაც ის გადაეყრება, მაგალითად, ქარი-ძებნის მიმართულებით ან რთული რელიეფი. განსაკუთრებით დამახასიათებელი მაგალითია ძაღლის მუშაობა მთაში, სადაც მან თანაბრად უნდა გადაანაწილოს ფიზიკური დატვირთვები, ხანდახან ზურგის ქარიც გამოიყენოს, რომელიც ხშირად ქვევიდან უბერავს, ასევე ჰორიზონტალური მონაკვეთები ძალების ეკონომიის მიზნით. ჩემი აზრით, საზრიანობა პირველხარისხოვანი თვისებაა, რადგანაც იგი მეძებრის ყველა სხვა თვისებას ამაღლებს.
ამგვარად, ახალგაზრდა ძაღლს ნადირობის ინსტინქტი სანადირო ფრინველის არსებობის შემთხვევაში უვითარდება. ძაღლი თავისი გონიერების წყალობით, წარმატებებისა და წარუმატებლობების შემდეგ იძენს იმას რასაც ჩვენ გამოცდილებას(ოსტატობას) ვუწოდებთ. მინდორში ყოველი ახალი გასვლა და ფრინველთან ყოველი შეხვედრა ახალგაზრდა ძაღლისთვის განვითარების საფუძველი უნდა გახდეს. და თუ ის არ პროგრესირებს, არ ჭკვიანდება, მაშინ ის სულელი ძაღლია, ასეთი ძაღლები კი საკმაოდ ბევრია. მონადირე ვალდებულია მიეხმაროს ძაღლს გამოცდილების შეძენაში, მიმართოს მისი ძებნა დამახასიათებელ ადგილებში, სადაც ის სანადირო ფრინველს შეხვდება. მაგალითად, ყველასთვის ცნობილია, რომ ხორბლის ნათესებში გნოლის სიმჭიდროვე უფრო მეტია მინდვრების განაპირას და შეჯიბრების მსვლელობისას კი ვამჩნევ რომ ბევრი ძაღლი სწორედ იმ დარჩენილ 30 მეტრს გამოტოვებს ხოლმე, რადგანაც გეშვისას მათ ასეთ ადგილებს არ ამუშავებინებდნენ. ნადირობის ინსტინქტის შემდეგ პოინტერის მთავარი იარაღის-ყნოსვის შესახებ ვისაუბროთ. პოინტერის ყნოსვა-ეს არის ბრწყინვალე რადარი, რომელსაც შეუძლია გაარჩიოს უმცირესი სუნი, მე ვიტყოდი ფრინველის სუნის მოლეკულები. მე ვთვლი, რომ ყველა ძაღლს აქვს ყნოსვა, მაგრამ მათგან სულ მცირე ნაწილს აქვს ფრინველის სუნის ანალიზის უნარი, რაც გამოწვეულია ან ამ სუნის არასაკმარისი ძალით, ან გონიერების უქონლობით. ამასთან აუცილებელია ფრინველის სუნი ძაღლმა თვით ფრინველს დაუკავშიროს. ზოგიერთი პოინტერი მშვენივრად ახერხებს საკუთარი ყნოსვის ადაპტირებას ზაფხულის გვალვისადმი, მაშინ როდესაც, ყველამ იცის, რომ სუნი ნესტიან ჰაერში უკეთესად ვრცელდება. ასეთი ძაღლები განთქმულნი არიან და მათზე დიდი მოთხოვნილებაა ესპანეთში, კერძოდ კასტილიის პლატოებზე სანადიროდ. ნადირობა ძაღლისგან მრავალ თვისებას თხოულობს, განსაკუთრებით კი ერთერთ მათგანს, რომელსაც ვერ გამოავლენ შეჯიბრის დროს-გამძლეობას. მე ვთვლი, რომ ფრინველის ჟინიანი ძებნა გამძლეობის მამოძრავებლი ძალაა. მონადირეები დიდად აფასებენ მეძებარს, რომელიც ცივი, გადუღებელი წვიმის დროს რამდენიმე საათი გაუჩერებლად ნადირობს. ეს არის ამ ჟინის ნაყოფი, რომელიც აიძულებს თქვენს პოინტერს ეძებოს ჩიბუხა ყველაზე მძიმე ადგილებში. მნიშვნელოვანია და აუცილებელია თქვენი ახალგაზრდა პოინტერი ჩააყენოთ მძიმე და სხვადასხვაგვარ პირობებში, სასურველია დედასთან ერთად. დედა იქნება მისთვის მაგალითი, ის აჩვენებს მას სანადირო ფრინველს და თუ მას გონიერება ეყოფა, სწრაფად მიხვდება, რომ ფრინველის საპოვნელად საჭიროა ამ სირთულეების გადალახვა. პოინტერის ჩიბუხაზე გეშვის დროს სწავლების ასეთ მეთოდიკას მე ვთვლი, როგორც ძირითადს. რათქმაუნდა, ეს ფრინველი შეიძლება შეგვხვდეს სრულიად განსხვავებულ ბიოტოპში, ზოგან რთულ, ზოგან კი ადვილ ადგილებში. გეშვისას ასეთი რთული პირობების შექმნის გარეშე, შემდგომში ძაღლი არ იმუშავებს მძიმე ადგილებში. ნადირობისას კი უჩემოდაც კარგად მოგეხსენებათ, თუ როგორი გულდასაწყვეტია მოუჩხრეკავი, გამოტოვებული ადგილები.
საერთაშორისო პოინტერკლუბის პრეზიდენტი ჟან კლოდ დარიბადი.(თარგმანი ლერი ახმეტელის)
ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებული მასალის გამოყენების ყველა უფლება ეკუთვნის საიტი "www.bazieri.ge"-ს ადმინისტრაციას. ამ მასალის (თუ მასალას სხვა რამ არ აქვს მითითებული) ნაწილობრივი ან სრული გამოყენება საიტი "ბაზიერი"-ს ადმინისტრაციასთან წერილობითი შეთანხმების გარეშე ან წყაროს: www.bazieri.ge-ს მითითების გარეშე დაუშვებელია !!!
gogita12 გავიხსენოთ "ბაზიერის" პირველი ტურნირი ❤ 
კარგია კარგიი!
