ხრამული - თევზების გვარი კობრისებრთა ოჯახისა. მათის სხეულის სიგრძე 60 სმ, მასა - 2,5 კგ აღწევს. აქვთ წაგრძელებული, მსხვილი ქერცლით დაფარული სხეული, ქვედა განივი პირი, მჭრელი რქოვანი შალითით დაფარული ქვედა ტუჩი, 1 ან 2 წყვილი ულვაში. იკვებებიან წყალმცენარეებით. მოიცავს 25 სახეობას. გავრცელებულია აზიის, აფრიკისა და ევროპის მტკნარ წყლებში.
საქართველოში ბინადრობს 3 სახეობა და 1 ქვესახეობა.

აღმოსავლეთ საქართველოში 
1. საკუთრივ ხრამული (მტკვრის, ჩვეულებრივი)მტკვრის ხრამულს ხალხი უწოდებს ცოცხალს, ლურჯას, კაპოეტს და ა.შ.
გავრცელება: ოქუმი, ლიახვი, ქსანი, არაგვი, ხრამი, დებედა მაშავერა, ალაზანი ტავისი ყველა შენაკადით, იორი. ტბები: ჯანდარა, ბაზალეთი. წყალსაცავები ; თბილისის, სიონის  
2. და მისი ქვესახეობა - სევანის ხრამული -გავრცელება: ტბები ფარავანი, საღამო, ტაბაწყური. წყალსაცავები: ხრამის, თბილისის, ტყიბულის.
დასავლეთ საქართველოში 
3. კოლხეთის ხრამული - გავრცელება: დასავლეთ საქართველოს ყველა მდინარესა და წყალსაცავში.
4. მცირეაზიის ხრამული -ჭოროხი, სუფსა,რიონი თავისი შენაკადებით 

გამრავლების პერიოდში ხრამულის ქვირითი შხამიანია. ხორცი გემრიელი აქვს, თუმცა მეტად ძვლიანია.

ხრამულზე ანკესით თევზაობა შესაძლებელია მთელი წლის განმავლობაში. მოდის თითქმის ყველანაირ სატყუარაზე, გამოიყენება: ბუზის მატლი, ჭიაყელა, სოსისისა და მოხარშული ძეხვის ნაჭრები, პურის ქერქის კუბიკები, გარკვეულ პერიოდში ხავსი, როგორც ჩქერის, ასევე ჭაობის.